4 tips voor mooie, weelderige en kleurrijke hortensia's

Hortensia's behoren tot de grote familie van sierplanten afkomstig uit Azië en Amerika, maar nu wijd verspreid over de hele wereld: ze houden van koele, vochtige plaatsen en beschut tegen de intense zon en in al hun talrijke vormen zijn het planten met een uiterst elegante houding. Slechts één weelderig exemplaar is genoeg om elke hoek van de tuin op te vrolijken.

Als je ze op de juiste manier verzorgt en vooral als je ze regelmatig en overvloedig water geeft, zijn de meest voorkomende soorten eenvoudig te onderhouden. Hieronder vind je nuttige informatie over hoe je hortensia's kunt kweken en hoe je de kleur van de bloemen en het groen van de bladeren kunt intensiveren.

Hoe de kleur van hortensia's te intensiveren

Pxfuel

Voor de bladeren: het ijzersulfaat wordt gebruikt om de plant groener te maken en om ijzerchlorose te elimineren/verminderen/voorkomen, de zogenaamde geelachtige verkleuring. Als alternatief het ijzerchelaat. Ijzernagels of -vijlsel zijn oude remedies die hetzelfde effect zouden moeten hebben, alleen duurt het iets langer. Ze kunnen als preventieve maatregel eenmaal per jaar worden toegediend, anders indien nodig (meestal elke twee weken) wanneer je ziet dat de bladeren geel beginnen te worden. Raadpleeg altijd de instructies van de fabrikant op de verpakking van de gekochte producten.

Voor de bloemen: aluminiumsulfaat wordt gebruikt om de kleur te intensiveren. Dit is voor de roze (die paars kunnen worden), rode (die paars worden) en lichtblauwe (die blauw worden) hortensia's. Het is niet mogelijk om de kleur van witbloemige hortensia's te veranderen. Het sulfaat moet vanaf maart worden toegediend door twee of drie gram product in een liter water te verdunnen, één keer per maand gedurende twee of drie maanden.

Blootstelling en irrigatie

urza/Flickr

Hortensia's zijn halfschaduwplanten die ook de intense kou op een groot deel van bijvoorbeeld Italië kunnen weerstaan. Ze verdragen intense hitte zeer slecht en overleven lange periodes van droogte niet. Daarom is het goed om ze in de schaduw te plaatsen van hoge bomen zoals dennen of sparren, waarvan de op de grond gevallen naalden de grond op een natuurlijke manier verzuren.

Ze kunnen in potten worden geplant, maar als ze in de juiste omstandigheden worden geplaatst, zullen ze binnen een paar jaar vrij snel groeien, waardoor men steeds grotere potten moet gebruiken, dus het verdient de voorkeur om ze in de grond te planten zodra ze groot genoeg zijn (meestal bij 2 of 3 jaar).

Wat de irrigatie betreft: ze verdragen geen periodes van droogte, dus het is noodzakelijk om de regelmatige watertoevoer te verzekeren. Als ze jong zijn, nog in kleine potjes, als ze meerdere uren per dag aan de zon worden blootgesteld of ook tijdens periodes van zeer hoge temperaturen, kunnen ze zelfs om de dag water nodig hebben.

In andere gevallen zijn de meeste hortensia's gewend om tijdens de warmere periodes een paar keer per week overvloedig water te krijgen en tijdens de milde periodes van de lente en de herfst één keer per week (of ook iets meer), tenzij er al voldoende regen valt.

Hoe de grond op natuurlijke wijze te verzuren

Pixabay

Sommige hortensia's hebben roze bloemen als ze in alkalische bodems worden geplant en blauwe bloemen als ze in zure bodems worden geplant. Dus als je de pH van de grond wilt veranderen om deze zuurder te maken, kun je dennen- en naaldboomnaalden gebruiken.

Als de planten onder een van deze bomen worden geplant, verwijder dan niet te vaak de naalden van de grond rond de hortensia's en bewaar de naalden die je van het gazon of de laan wilt verwijderen in een hoek van de tuin: als ze compost worden, zijn ze ideaal voor alle acidofiele planten, inclusief hortensia's.

Men zegt dat ook koffiedik kan helpen, maar in werkelijkheid werkt het niet echt om de grond te verzuren, maar wel als voedingsbron voor de plant, maar zeer gering en pas na lange tijd. De enige manier om van de bestanddelen van koffiedik te profiteren, is door het toe te voegen aan de compostbak.

Snoeien

Pxhere

Hortensia's worden, indien nodig, meestal aan het einde van de winter gesnoeid, waardoor je de reeds uitgebloeide bloemen aan de plant laat zitten. Als ziet het er misschien niet zo mooi uit, de droge bloemen beschermen de plant, terwijl een open deel op de tak vóór de komst van de kou de plant blootstelt aan het risico van parasieten.

Afhankelijk van de familie waartoe onze hortensia's behoren, zal het snoeien meer of minder invasief zijn:

• De macrophylla (boerenhortensia) wordt over het algemeen boven de tweede of derde oog vanaf het uiteinde (niet vanaf de basis) geknipt en de oudste meest houtachtige takken worden na 4 of 5 jaar verwijderd; hetzelfde geldt voor de Serrata;

• De arborescens (sneeuwbalhortensia) kan zelfs op 30-40 cm boven de grond worden gesnoeid;

• De paniculata (pluimhortensia's) kan iets minder worden gesnoeid als je hun struikachtige groeiwijze wilt behouden, terwijl je, als je ze een meer ronde vorm wilt geven, op dezelfde manier kan snoeien zoals bij de arborescens, waarbij je je meestal beperkt tot het elimineren van de uitgebloeide bloemen;

• De quercifolia (eikenbladhortensia) is de enige die eind augustus gesnoeid moet worden (en ook de “Praecox”-variëteit van de paniculata);

• Bij de Involucrata (waterstruik) daarentegen dient men zo min mogelijk te snoeien.
  

Veel plezier met het tuinieren!