Ontdek hoe je altijd mooie en geurige rozemarijn kunt hebben
Wie houdt er niet van om vlees en groenten, vooral aardappelen, op smaak te brengen met een takje geurige rozemarijn? Rozemarijn is een van de meest wijdverbreide en populaire aromatische planten, en bovendien zeer gemakkelijk te kweken.
Rosmarinus officinalis is een zeer aromatische altijd groene en winterharde heester met houtachtige stengels en naaldvormige bladeren die een onmiskenbare en zeer intense geur hebben. Hij vormt compacte struiken (vooral als je hem constant op de juiste manier snoeit) en in het voorjaar is hij overdekt met prachtige wit-paarse bloemen, die ook geurig en eetbaar zijn. Hij kan in potten worden gekweekt, maar hij heeft de neiging snel te groeien en ruimte in beslag te nemen, zodat het altijd de voorkeur verdient hem in grote potten of, nog beter, in bloembedden te kweken.
Hoewel het een mediterrane plant is die van warmte en zon houdt, kan hij ook in de bergen groeien, omdat hij extreem resistent is. Vergeet echter niet om hem altijd op een zonnige plaats in huis of in de tuin te zetten.
Hij is goed bestand tegen de kou, maar bij langdurige vorst wordt hij beschadigd, dus als de winters erg streng zijn, is het beter om hem op een beschutte plaats te zetten of nog beter in potten die beschut kunnen worden. Help hem in iedergeval met mulching rond de kraag en misschien een bedekking van non-woven stof.
Qua bodem is rozemarijn niet erg veeleisend, en past zich aan veel verschillende omstandigheden aan: het is echter beter als de grond droog en los is, zodat hij niet te nat wordt. Op de bodem van het gat of de pot kun je een beetje geëxpandeerde klei leggen en vervolgens potgrond en zand mengen voor een eerste laag.
Eén plant in een bloembed of pot is voldoende, en hij zal snel groeien, tot het punt waarop hij zeer binnenkort door stekken kan worden vermeerderd.
Hij moet het alleen eerste jaar water krijgen, en altijd als de grond helemaal droog is. Eenmaal volwassen, vooral in de volle grond, zul je hem moeten helpen met af en toe water te geven, alleen in perioden van droogte en langdurige hitte.
Snoeien: aan het eind van de zomer kunnen alle dorre takken worden verwijderd en de gestekelde takken worden ingekort, zodat de plant er compact uitziet. Men kan ook overgaan tot een lichtere snoei aan het einde van de winter, maar zonder te overdrijven, anders komt de bloei in het gedrang. In elk geval is het zeer belangrijk de groene takken niet te laag af te knippen, oftewel het houtachtige deel dat zeer weinig bladeren heeft: dat zou betekenen dat de hele tak verloren gaat, die bijna nooit in staat is nieuwe scheuten te produceren.
Met de uiteinden van de afgeknipte takken, of met stukken tak van ongeveer 10 of 15 cm, kun je stekken maken, door de kleine takken gewoon in nieuwe kleine potjes te steken in afwachting dat ze wortelen, of door ze te helpen met wat bewortelingshormoon in poedervorm. Sommige mensen geven de voorkeur aan wortels in water te laten kiemen en ze dan in de grond te planten.
Zou je het ook leuk vinden om rozemarijnplanten binnenshuis te kweken?
