De viburnum: verzorgingstips voor een sterke, mooie en makkelijk te kweken plant
Veel tuinen hebben hagen of scheidingselementen nodig, vaak bestaande uit rijen bomen of struiken die perfect zijn voor dit type teelt. Er zijn enkele zeer bekende, groenblijvers die bijna overal ter wereld worden gebruikt, verdeeld in groepen volgens de gemiddelde temperaturen: er zijn er die geschikt zijn voor warme klimaten, andere voor koude klimaten, sommige met grote, glanzende bladeren, andere met dunne, zogenaamde geschubde bladeren. En als de juiste soort is gevonden, kan de haag zelfs een bloeiende muur zijn, althans in bepaalde perioden van het jaar.
Het is echter moeilijk om planten te vinden die zich aan zoveel klimaten kunnen aanpassen, en vooral bestand zijn tegen een koud klimaat, waardoor een groene muur ontstaat die, als de tijd rijp is, gevuld wordt met prachtige bloemen, zoals het geval is met de viburnum (v. opulus). Hij behoort tot een familie van meer dan 200 soorten, waarvan sommige bladverliezend en andere groenblijvend zijn, en meestal groeien als dichte struiken of kleine bomen. Hij produceert witte, bolvormige bloemen in het voorjaar, en vervolgens rode bessen en kleurige bladeren in de herfst, waardoor hij bijna het hele jaar door de tuin siert, zelfs als hij individueel en niet in een haag wordt gekweekt.
Laten we eens kijken naar enkele kenmerken van deze plant:
- Ze hebben een matige of snelle groei, afhankelijk van het soort;
- In het begin zijn de bloemen - die aan de uiteinden van de takken ontspruiten - appelgroen van kleur, waarna ze geleidelijk aan wit worden. Wanneer ze volledig rijp zijn, lijken ze op sneeuwballen!
- Afhankelijk van de soort kunnen ze maximaal 60 cm of zelfs enkele meters groot worden.
- Sommige soorten produceren bloemen in de winter!
- Grond: ze passen zich aan veel verschillende gronden aan, maar geven de voorkeur aan rijke, vochtige en licht zure grond.
- Blootstelling: de beste bloemen staan in de volle zon, maar er zijn ook soorten die de voorkeur geven aan schaduwrijke plaatsen.
- Planten: er moeten gaten worden gegraven die een paar keer zo groot zijn als het stuk grond dat de wortels bedekt, en elk gat moet minstens een meter, beter nog anderhalve meter van elkaar verwijderd zijn.
- Irrigatie: na de opstartfase na het planten hoeft de plant alleen water te krijgen tijdens warme periodes in het eerste en eventueel tweede levensjaar. Als ze groeien op plaatsen die in de hitte van de zomer beschermd zijn tegen de middagzon, worden de planten vrijwel onmiddellijk zelfstandig.
- Snoeien: ze hoeven niet veel gesnoeid te worden, behalve het verwijderen van droge takken. Wanneer je de groei wilt beperken, is het echter altijd het beste om in te grijpen aan de uiteinden van de takken, aan het einde van de bloei.
Zou je een paar viburnum planten willen hebben?
