Door met je vingers over een lepel te wrijven los je een veelvoorkomend keukenprobleem op

In restaurant- en hotelkeukens is het niet ongewoon om een stalen zeepje aan te treffen: hij is hol, glad, licht. Het is ook niet zo ongewoon om er een te vinden bij, meestal, de spoelbak of een werkblad in de keuken van veel gewone mensen. Dat komt omdat je tijdens het koken vaak te maken hebt met een kleine ergernis en staal biedt dan de ideale oplossing. Door er met je vingers over te wrijven, verdwijnt het probleem en in dit opzicht werkt zelfs een eenvoudige lepel, zoals we die allemaal in de keukenlades hebben liggen, op dezelfde manier.

In slechts enkele seconden is het alsof het probleem er nooit is geweest: we hebben het, je raadt het vast al, over de penetrante geur die knoflook achterlaat op je handen nadat je het hebt schoongemaakt of fijngehakt met een mes.

Creativo

Waarom is de geur van knoflook zo sterk en blijft hij zo lang hangen op onze huid? Dit ingrediënt in duizend recepten is rijk aan zwavelhoudende chemicaliën, en het zijn deze die het de smaak en geur geven die we kennen. Een daarvan is allicine, dat verantwoordelijk is voor stinkende handen. Staal daarentegen is een legering waarin ook chroom aanwezig is. Dit vormt een oxidelaag op het oppervlak van de legering zelf, die het ijzer beschermt tegen roest. En het lijkt erop dat deze oxidelaag ook reageert met de allicine in knoflook, waardoor het zich aan het staal hecht in plaats van aan de huid.

Een beetje wetenschap helpt ons dus te begrijpen hoe zo'n eenvoudig middel ook zo effectief is: je wrijft de delen van je hand die in contact zijn gekomen met knoflook op het staal. Het is dus erg handig om altijd zo'n stalen zeep bij de hand te hebben, die weinig ruimte inneemt en niet roest. Maar zelfs als je dat niet hebt, hoef je niet per se met handen te zitten die sterk naar knoflook ruiken en je dwingen om ze lang met zeep te wassen voordat de geur verdwijnt: open gewoon de besteklade, pak de eerste lepel en wrijf over je vingers.

Natuurlijk zou ander stalen bestek ook werken, maar de lepel heeft een vorm die je geen pijn doet, een groter oppervlak om over te wrijven en is bijna altijd bij de hand, meer dan een pollepels of groter keukengerei.

Erg handig, vind je ook niet?